కందుకూరి శ్రీరాములు కవిత సినారె
తెలుగు సాహిత్యంలో తనదైన ప్రత్యేక ముద్ర వేసుకున్న సినారె యాదిలో కందుకూరి శ్రీరాములు రాసిన కవిత 'సినారె' ఇక్కడ చదవండి.
కవిత ముందు
ఆ తరువాతే కవి
వాళ్లకూ అంతే
నాకూ అంతే !
మంటల్లో మానవుడ్ని
చూశాను!
అప్పుడే అర్ధమైంది
మాడిపోతున్నాడు మనిషని -
ఎప్పుడో అది చాన్నాళ్లకింద -
అయినా అప్పుడు
నా చేత
పద్యంరాయించింది
గణాలేంటో తెలియనప్పడే
కందమే
అందమైన పద్యమని
ముద్దుగా
మొదటి పద్యం
కందంరాసి పంపాను
రాసిన పద్యం ఒక్కటే
మహా గ్రంధమైనట్టు -
' నిన్నలేనిఅందమేదో
నిదుర లేచేనెందుకో '
రేడియో వినటమే తప్ప
మనిషి కనపడడు
పద్యం రాసిందానికి
ప్రత్యుత్తరం వచ్చింది
పది రోజులకు -
ఆనందానికి అవధులు లేవు
కార్డు ముక్కనే !
ఇంటర్ బోర్డు సర్టిఫికేట్
పొందినట్టు -
అందులో మూడుముక్కలే
త్రిమూర్తుల్లాంటివి
నీ కవితా 'జిజ్ఞాస'ను
అభినందిస్తున్నా !
ఆ మూడు ముక్కలే
వెంటపడ్డవి!
వేదించినవి!
ఎక్కడ
మంటలు మానవుడు!
ఎక్కడ
విశ్వంభర !
ఎక్కడ
తాటాకుల బడి !
ఎక్కడ
తాజ్ మహల్ లాంటి
ఓయు క్యాంపస్ !
ఎక్కడ
నన్నుదోచుకుందువటే
ఎక్కడ
చరణ కింకిణులు ఘల్లుఘల్లుమనే
ఎన్నడో
స్టేట్ సాహిత్య అకాడమి అవార్డు !
మొన్నెన్నడో
జ్ఞానపీఠం అవార్డు !
అప్పుడెప్పుడో
పద్యం రాస్తే !
ఇప్పుడెప్పుడో
నేను
కవిత్వధాతసుఖీభవ
కవిత రాశా !
గతంలో
కార్డు మీద అక్షరం!
వర్తమానంలో
క్లాసులో సాక్షాత్కారం!
మనసారా
దీవించెను !
ప్రియ శిష్యునిగా
భావించెను !!
శరీరం
నశ్వరం!
ఆయన లేకున్నా
ఆయన కవిత
శాశ్వతం !!