ప్రతాప్ కౌటిళ్యా ( కె ప్రతాప్ రెడ్డి) కవిత: తోడు
నాగర్ కర్నూల్ జిల్లా పాలెంకు చెందిన బయో కెమిస్ట్రీ లెక్చరర్ ప్రతాప్ కౌటిళ్యా ( కె ప్రతాప్ రెడ్డి) కవిత "తోడు" ఇక్కడ చదవండి.
మంచు గడ్డను గొంతు పిసికి రాతి గుండెకు అతికించి
మండుటెండల్లో మరిగించి రక్తంలో ముంచితే
పులి నాలుక చప్పరించిన చల్లని చలి కాలం అది!?
ప్రసవించిన హృదయం ఒళ్ళో పాప కళ్ళు తెరిచి
కొత్త లోకం కోసం శోకంలో మునిగిందేమో
పచ్చి బాలింతలా మౌనంగా మాట గొంతును సరిచేసుకుని దిక్కుల్లో మూలుగుతుంది!?
చల్లని ఇనుప ముక్కపై సుత్తితో బాదుతున్నా
బాధలో మాంసపు ముద్ద ఎర్రని నిప్పుల్లో కాలుతుంది
ఎంత ఆపినా ఆరని మంటల్లో నీరులా నేతిని పోస్తున్నారు!?
తేనెకు బదులుగా పంచామృతం పంచుదాం అనుకుని
పంచదారను పావులుగా వాడుకుంటున్న పాపాత్ముల పండుగలా ఉంది అయ్యవార్ల ప్రవచనం !?
పాతాళం లోతుల్లో నవ్వుతున్నట్లు బాధల నిధులు ఒక్కొక్కటే బయట పడుతుంటే
ముల్లోకాలు ముక్కలు ముక్కలుగా చిట్లుతున్నవి
పాత గతాల ఆత్మలను చెక్కుతున్న ఉలి దిగినప్పుడల్లా
పిచ్చుక గుళ్ళు పెనుతుఫానులో చెదిరిపోతున్నట్లు ఉన్నది!?
చూపులను కన్నవాళ్ళ కళ్ళు కన్నీళ్ళలో కొట్టుకుపోతుంటే
కంటిపాప నావలు ఆఖరి చూపులు దూర తీరాలకు ప్రయాణిస్తున్నాయి!?
పచ్చి బంగారాన్ని కరిగించి స్మృతుల మూసలో పోసి మనసుకు మతి లేకుండా మృతులను చేస్తే
ఆ పసిడి పసి పాప ఎలా అవుతుంది పాపాత్ములారా!?
మైకుల్లో గొంతులు పగిలినట్లు కంచును మ్రోగించీ
ప్రపంచానికి సమాచార పంచాంగం వినిపించిన దేవుడు మేలు కున్నట్లు లేదు
విచార కాంచనం మాత్రం దేవుని వల్లో వాళ్తూనే ఉంది
పాలబుగ్గల గదుల్లో కాస్త తోడుతో పాలను పెరుగుగా మార్చవచ్చు కానీ
పాలను పగలగొట్టి పాడు చేస్తారు ఎందుకు పాపులారా!?