కొండపల్లి నీహారిణి కవిత : ఎక్కడికో ఈ పయనం
రాలిన కన్నీటి బొట్లను రాబోయే తరాలకు కానుకివ్వకుంటే చాలు అంటూ కొండపల్లి నీహారిణి రాసిన కవిత " ఎక్కడికో ఈ పయనం " ఇక్కడ చదవండి :
Followచెట్లు పలు సహాయాల పరిమళాలు
కిరణజన్య సంయోగక్రియ ఒక జీవన సిద్ధాంతం
మిథ్య కాని జగత్తు చిల్లుల కుండైనా
బ్రతుకు పత్రంపై రాయని కవిత్వమవుతున్నప్పడు రంగులు వెలిసిన భావమూ ఉంటుంది
మాయదారి లోకం పోకడ తెలియని పక్షి రెక్కలు రుధిరాన్ని కురుస్తూనే ఉంటాయి
రాత్రి చీకటిని ఆహ్వానించిన పిట్టలు
పచ్చ పచ్చని ముసుగును తొలగించి కిల కిల రావాలవుతాయి
రాలుగాయి కాలమొకటే
రాబోయే వేట వ్రేటును చెప్పదు
హద్దులు లేని మనుషుల మధ్య
వారధి వద్దని అనలేని వారి ఆర్తనాదం
వైరి సమాసమవుతుంది
సరిహద్దులు దాటించి ఛిద్రచిత్తరువును చేస్తుంటారు
పక్క సందులో పొంచిన ప్రమాదాలే తెలియక
సంధి పదాల తికమకలలో పూర్వ పరభేదాలేమి పసిగడతాయా పసిరూపులు
అమాయక గుడ్డి మాలోకాలు
కాలితేగాని చేయిని తీసుకోలేని కన్నెతనాలు
కన్నవారిని వీడి
కనిపించేదంతా సుందర స్వప్నాలలో స్నానమాడిస్తుంటారు
అమ్మివేసినా అకాల ధరలవుతుంటారీ ధరణీ పుత్రికలు
కొనుగోళ్లకు కోతలూ అవుతుంటారీ కోమలాంగులు
ఎదురీత ఎరుగని ఎడ్డి జనాలు
ఎత్తిపోతల పథకాలలో రాసుకునే
ఒప్పంద దందాలుగా పంచనామాలలో కార్య స్థలాలవుతుంటారు
లవ్వు గివ్వూ కాదు
లవలేషమైనా సోయుంటే
సోషల్ నెట్ వర్క్ లో వర్కింగ్ బొమ్మలవ్వరు
కాని కాలం కథా కమామీషులేం తెలుస్తాయి
విలువలు నేర్పిస్తుందన్న భ్రమలలో పరిభ్రమిస్తూ వలలో చిక్కే జింకలవుతుంటారు
ఈ లోపు నేనున్నానంటూ నక్కజిత్తుల మాటలు ఊదరగొట్టిన వీధి పహిల్వాన్ చందమవుతుంటాయి
చెదిరిన కలల వృష్టిలో
పట్నం నాలాల జోరు ప్రవాహాల్లో పడిన నిర్జీవ శరీరాలలా
ఒకటేదో టెలీ ఫిలిమ్ భావన గుండె వాకిలిన పడి ఏడుస్తుంటుంది
రాలిన కన్నీటి బొట్లను
రాబోయే తరాలకు కానుకివ్వకుంటే చాలు
కాలిన కలలూ రాలిన నీరూ
కడలిలో కలిసే వ్యథలూ
కథగా మిగిలిపోతుంటాయి
ఎన్ని జరిగినా ఆమెలు వీళ్ళందరికీ తల్లులవుతూనే ఉంటారు
మరో నీతిలేని లోకాన్ని కంటూనే ఉంటారు
క్లిక్ చేసి ఏసియా నెట్ న్యూస్ తెలుగు వాట్సాప్ చానెల్·ను ఫాలో అవ్వండి
