వారాల ఆనంద్ కవిత: ఓ చెట్టు ఆత్మ ఘోష

By telugu team  |  First Published Mar 6, 2020, 6:25 PM IST

తెలుగు సాహిత్యంలో తెలుగు కవిత్వం విశిష్టమైంది. ప్రముఖ తెలుగు కవి వారాల ఆనంద్ రాసిన ఓ చెట్టు ఆత్మకథ కవితను ఏషియానెట్ న్యూస్ తెలుగు పాఠకుల కోసం అందిస్తున్నాం.


నేను రక్షించేదాన్నే 
నన్ను శిక్షించకండి 

మీ తాతలనాటి పుటుక నాది 
మీ మనుమల బారసాలల దాకా 
బతుకనివ్వండి 

Latest Videos

undefined

నేను రాక్షణనిచ్చేదాన్నే 

గాలి అలల్లో ప్రాణ ధాతువును నింపాను 
భూమి అరల్లో జల ధారలు పొదిగాను 
ఎండ వేడిలో నీడల్ని పరిచాను 

నేను రక్షించేదాన్నే 

నా ఎముకలింకా గుల్ల బారలేదు 
నా మృత్యువింకా వేణువూదలేదు
నాలో సత్తువింకా నిలువెత్తుగా నిలబడేవుంది  

నేను రక్షించేదాన్నే 
నా మెడకు ఉచ్చులు వేయకండి 

నా కొమ్మల్లో ఒదిగిన పక్షుల్ని 
పాడనివ్వండి 
పొదగనివ్వండి 
ఫలించనివ్వండి 

నేను వసతినిచ్చేదాన్నే 
నా ఉనిక్కి ఎసరు పెట్టకండి 

ఇన్నేళ్ళూ నా నీడలో నిలబడ్డారు 
జంటగా గుస గుసలు పోయారు 
గుంపుగా చర్చించుకున్నారు 
పసందుగా విందులు చేసుకున్నారు 
పంచాయితీలు చెప్పుకున్నారు 

నేనేమో 
భానుడి ఉగ్ర తాపానికి చలించలేదు 
ఉరుముల్నీ మెరుపుల్నీ 
ఉఫ్ మని ఊదేసాను 
తుఫాన్లని తుస్సుమనిపించాను 
ఎవరి అండా లేకుండానే 
మీకు అండగా నిలబడ్డాను 

నాయనలారా 
దారిని వెడల్పు చేయడం కాదు 
మీ మనసుల్ని విస్తరించండి 

సాగిలపడకున్నా ఫర్వాలేదు 
నన్ను సాగనంపకండి 

నేను రక్షించేదాన్నే 
నా వేళ్ళు పెకిలించకండి 

నా లాంటి ‘పెద్దవాళ్ళ’ నీడ 
మీకు చద్దన్నం కన్నా చల్లన 

నా కన్నీళ్లు మీకు క్షేమం కాదు 
నా ‘ఆకుపచ్చ’ అంతం 
మీ ‘ఆఖరి శ్వాస’కు ఆరంభం 

నేను రక్షించేదాన్నే 
నన్ను శిక్షించకండి 

మరింత సాహిత్యం కోసం క్లిక్ చేయండి: https://telugu.asianetnews.com/literature

click me!