కనిపించేది కాపలా వెలుగా లేక వ్యాపార డిస్కో కాంతా !? మనం అజాగ్రత్తగా ఉంటే రేపటి తరం ప్రశ్నను మనం ఎదుర్కోక తప్పదంటూ బెల్లంకొండ సంపత్ కుమార్ తమ కవితలో ఎలా హెచ్చరిస్తున్నారో చదవండి.
అభయం తప్పింది ఎవరో!
రాత్రికి పగలు
పగటికి రాత్రి
రెండు వారధుల నడుమ
గమ్యం చేరాల్సిన ప్రయాణం
ఎడారి దారితీస్తున్నది
ఎక్కడో చెట్టు మూలన
ఒక చిమ్మట పాట పాడేది
గచ్చుబాయి లేత తుమ్మ కొమ్మమీద
ఒక పక్షి అందంగా
గూడల్లేది
మరుగు గూటి పొదలల్లా
గుబురు చింత మండల్లా
బురుజు గోడలల్లా
మళ్లోచ్చే పండుగయి
ఎన్ని జీవవైవిధ్యాలు పలుకరించేవి!
ఏ చివరి చూపు
వేళ్ళ మీద లెక్కవుతున్నది!
పబ్బుల మీదికి
ఊర పిచ్చుకలు రావు
అకాల దేహ మార్పు పొంది
కాకి గుడ్డు పెట్టదు
బిక్కుబిక్కుమనే కోయిలా
గొంతెత్తదు
వెచ్చని పొదుగు చుట్టు
చలువ చేపొచ్చి
గడ్డ కట్టుకున్న పాలు
కూనల గొంతు జారవు
తలమీద సారకల
చిట్టి ఉడత తల్లి
పారిపారి అలసిన తొండ
అంపశయ్య ఆయువైనై
అది కాపలా వెలుగో
లేజర్ బీమో
డిస్కో కాంతులో
వ్యాపార అలంకారికలో
తొలిచే ఉరి చిక్కు ముళ్ళల్ల
కనుగుడ్డు పిసికి పోతున్నది
కాపాడుకోలేని కంటి దుఃఖం
బొట్లు బొట్లుగా
బొమ్మ గీసుకొని
చిత్రమై వేలాడుతున్నది
కలల శ్రామికుల మేనా మనం !
రేపటికి పిల్లలు ప్రశ్నిస్తారు
మేల్కొని ఉందాం.