ఆశలపల్లకీపై ఊరేగే మనదైన కలల ప్రపంచాన్ని 'ఒకే ఒక్క' కవితలో చిత్తలూరి చూపెడుతున్నారు.
నిన్నటిదాకా శవాల పూడ్చివేతలో
పొక్కిలై గాయపడిన నేల
ఆకుపచ్చగా నవ్వుతుంది
కన్నీటిధారైన దిగులు మబ్బుల ఆకాశం
ఆనందభాష్పాల తొలకరితో తుళ్లుతుంది
undefined
యుద్ధంగెలిచిన వీరులతలపై పూలుచల్లుతూ
దేశం వీధులకిరువైపులా బారులు తీరుతుంది
విరిగిన రెక్కలు సరిచేసుకున్న పిట్టలు
మళ్లీ కొత్తగా ఎగరటం మొదలెడతాయి
చెట్లు తలపై పూలబుట్టల్ని సర్దుకుని
బతుకుదారిని పరిమళభరితం చేస్తాయి
మరుభూమిని తలపించిన మైదానాలు
వసంతుడి ఆటస్థలాలై కేరింతలు కొడతాయి
ఊపిరాడనితనాలు
నిర్బంధపు గదుల్ని కూలదోసుకునొచ్చి
గుండెలనిండా స్వేచ్ఛావాయువుల్ని పీలుస్తాయి
నిన్నటి గడ్డకట్టినరోజులు మెల్లగా కరిగి
రేపటిలోకి జీవనదులై ప్రవహిస్తాయి
ఎండిపోయిన ఆశల చెరువులు
ఇంకిపోయిన కలల కన్నీటి చెలిమెలు
కూలిపోయిన నిన్నటి శిథిలస్వప్నాలు
తమను తాము పునర్నిర్మించుకుని
సరికొత్త పునరుజ్జీవ జలంతో
నిండిపోయి కళ కళలాడతాయి
రేపటి రోజులన్నీ మనవేనన్న
ఒకే ఒక్క ఆత్మవిశ్వాసం చాలు
మళ్లీ మనదైన కలల ప్రపంచం
ఆశలపల్లకీపై ఊరేగుతూ వచ్చి
మన ఇంటి తలుపు తడుతుంది!